Zovem se Goran Katić, rođen sam 1978. u Karlovcu (Hrvatska) i živio sam do 1991. u Slunju na Kordunu. Godine 1991. izbjegao sam u Vojvodinu, a 1992. se vratio u Slunj, u novoosnovanu Republiku Srpsku Krajinu. Od 1995. godine živim u Beogradu.
Crtačko zrenje bilo je individualno, van bilo kakve zvanične škole osim stripa i filma koji su izvršili veliki uticaj. Većinu crteža činili su vojnici i ratovi raznih epoha i čitav opus između 1995. i 2007. može se podeliti na vojne i nevojne crteže. Periodi koje posebno volim su 16. vijek i doba Napoleonovih ratova. Muzika je, uz rat i crtanje, također jedna od mojioh strasti. Njen uticaj na crteže je ogroman.
Od 2007. godine, radeći sa Svetlanom Knežević, akademskom slikarkom i vrhunskim učiteljem, otvaraju se novi vidici i počinje nova faza u crtanju.
U svojim crtežima ne reflektiram već pratim vlastiti instikt i crtam. Vrlo mali broj crteža počinje sa generalnim planom ili idejom koja se želi prenijeti, većina nastaje spontano, od nekog osjećanja, motiva ili detalja koji se širi. Na kraju ispada da svi crteži imaju neku svoju priču koja je logična i konzistentna, a opet dio vizuelnog jezika koji je ličan i intiman.
U tu logičnost i konzistentnost spada i formalni element koji je spojen sa sadržajem gdje se crtežu može prići sa formalne strane i naći red ili sa sadržajne i naći red u pripovijedanju.
Goran Katić
*izložba je realizovana tokom avgusta meseca 2017. godine u okviru manifestacije: „Radionica za dobre Duhove“
