O potrebi otvaranja gimnazije u petrovačkoj varoši svedoči podatak iz 1909. godine, kada se Opština obratila molbom Ministarstvu prosvete i crkvenih dela. Ministarstvo je konsultovalo direktora požarevačke gimnazije, čije je mišljenje bilo da veoma mali broj učenika (12) iz Petrovca pohađa gimnaziju u Požarevcu i shodno tome nije bilo potrebe za otvaranjem gimnazije u Petrovcu.
Želja Petrovčana da dobiju gimnaziju ostvarena je Ukazom Njegovog Kraljevskog Visočanstva Prestolonaslednika Aleksandra I Karađorđevića, školske 1920/21, pod nazivom Državna realna Gimnazija. Pod tim nazivom kao četvorazredna gimnazija sa mešovitim odeljenjima postojala je do ukidanja 1928/29, a radila je u prostorijama Osnovne škole zajedno s Trgovačko-zanatskom školom. U ovom prvom periodu postojanja i rada petrovačke Gimnazije na njenom čelu bili su: Milutin Antić, Miloje Sv. Stojadinović, Nikola Đurica i Dragoljub Đurić.
Ukazom kralja Jugoslavije Petra II, u Petrovcu na Mlavi je školske 1937/38. otvorena Nepotpuna Samoupravna Gimnazija, koja je koristila četiri učionice u zgradi Osnovne škole. Za v. d. direktora postavljen je Mihailo R. Stevanović, profesor u penziji. Školski odbor je izabran 17. jula 1937. godine, a činili su ga vršioci vlasti, ugledni trgovci i kafedžije. U sva četiri razreda je bilo od 120 do 160 učenika.
Zastupljeni predmeti u sva četiri razreda su bili: srpskohrvatski jezik, matematika, veronauka, francuski, nemački, zemljopis, istorija, prirodopis, fizika, hemija, higijena, pevanje (horsko pevanje), gimnastika, ručni rad, pisanje i crtanje. Do rata (1941.) u školi su bile formirane zbirke: botaničko-zoološka, za fiziku, hemiju, matematiku, geografsko-istorijska zbirka, nastavnička i đačka knjižnica. Pri školi su postojale đačke družine: Podmladak crvenog krsta, đačka literarna družina, Sokolsko društvo, Zajednica doma i škole, kao i Fond za zdravstvenu zaštitu učenika. Školska slava se obeležavala svake godine posebno pripremljenim programom, a školska godina se završavala na Vidovdan podelom svedočanstava i prigodnim predavanjem. U početku su organizovane jednodnevne ekskurzije do Gornjaka, Vitovnice i Panarije, a kasnije i višednevne do Beograda, Paraćina, Kučeva, manastira Manasije i Ravanice.
Za vreme Drugog svetskog rata nastava se odvijala i po kućama, jer je zgrada škole iskorišćena za smeštaj okupacione vojske. Nakon oslobođenja Državna realna gimnazija Petrovac na Mlavi nastavila je da radi kao šestorazredna. U tom periodu direktor je bio istoričar Relja Novaković, a nasledio ga je Božidar Veljović od 1948. do 1965, koji se zalagao za dogradnju novog krila i proširenje prostora. Posle dogradnje 1950/51. Odlukom Ministarstva prosvete, Državna realna gimnazija postala je osmorazredna. U junu 1952. održan je prvi viši tečajni ispit, odnosno prva velika matura.
Sve do 1965. godine Gimnazija je delila školsku zgradu sa Osnovnom školom. Odlukom prosvetnih vlasti 1953. godine odvojeni su niži razredi i pripojeni osnovnoj školi koja je postala osmogodišnja. Gimnazija je postala četvorogodišnja škola. Zbog povećanog broja učenika, Narodni odbor opštine Petrovac na Mlavi doneo je Odluku da se Gimnaziji ustupe na korišćenje prostorije na spratu Osnovne škole.
Društveno-politička situacija je krajem 1950-tih godina uslovila na kratko ukidanje Gimnazije i pretvaranje u ekonomsku školu koju su završile dve generacije đaka. Na sreću, već 1961. godine Gimnazija je ponovo osnovana i imala je dva smera: prirodno-matematički i društveno-jezički smer. Broj učenika se iz godine u godinu povećavao, tako da je 1963. Gimnazija imala po tri odeljenja u svakom razredu. Ubrzo se ukazala potreba za novom školskom zgradom koja bi zadovoljila kvantitet i kvalitet nastave. Školske 1952/53. godine, dolaskom prof. Radoja Mijalkovića, osniva se Izviđačka organizacija, uz podršku direktora Božidara Veljovića i nastavnika Milorada Brankovića. Iste godine je organizovan i prvi tabor na Trestu.
Prekretnica u radu Gimnazije u Petrovcu bila je 1965. godina kada je sagrađena nova školska zgrada uz podršku čitave društvene zajednice na čelu sa direktorom Božidarom Veljovićem. Arhitektonsko rešenje zgrade zadovoljavalo je sve aspekte savremene nastave, od funkcionalno povezanog prostora do prostranih učionica i kabineta, biblioteke, ateljea, radionice, fiskulturne sale i centralnog hola. Tih godina Gimnazija je postala kulturno sedište opštine, a za upis u ovu školu vladalo je veliko interesovanje učenika kako iz Petrovca, tako i iz okoline.
Posle otvaranja škole opremljeni su kabineti za fiziku, hemiju i tehničko obrazovanje. Posebna pažnja je posvećena opremanju fiskulturne sale, kao i nabavci sredstava za predvojničku obuku u saradnji sa vojskom. U tom periodu kratko direktor je bio Dušan Lazarević. Hol škole je preuređen i u njemu su organizovane izložbe slika, književne večeri, koncerti i pozorišne predstave.
Krajem 1970-ih godina Gimnazija menja svoj naziv u Obrazovni centar Mladost, u skladu sa opštom reformom školstva u Srbiji kada je u sve srednje škole uvedeno zajedničko usmereno obrazovanje. Posle dve godine zajedničkih osnova, učenik je mogao da bira između sledećih struka trećeg ili četvrtog stepena stručnosti: prirodno-tehnička, pravno-birotehnička i oblast kulture i informisanja, zatim hemijsko-tehnološka i drvoprerađivačka. Određene predmete predavali su stručnjaci iz Mlavaplastike i Javora. Školi je 1979. pridodat aneks sa četiri učionice i tri kabineta. OC Mladost imao je izdvojeno odeljenje u Žagubici za prva dva razreda, tj. za zajedničke osnove. U okviru škole postojala je i ambulanta. U periodu od 1967. do 1984. godine direktor je bio Vojislav Voja Braunović, dotadašnji profesor srpskohrvatskog jezika i književnosti.
Sredinom 1970-ih pri Gimnaziji je radila Diskoteka Special. Zahvaljujući razumevanju nastavnika i entuzijazmu učenika muzičke sekcije svakog petka i subote najpre su organizovane igranke u Holu škole, a potom i koncerti gde su pored mnogobrojnih lokalnih, nastupali popularni jugoslovenski bendovi i muzičari. Diskoteka je bila aktuelna do početka 1990-ih godina. Na kraju školske 1981. godine članovi muzičke sekcije organizovali su prvu gitarijadu u dvorištu škole. Gitarijada je trajala tri dana, a na njoj su nastupili svi petrovački bendovi, kao i gosti sa strane.
Početkom 1980-ih godina počeo je da izlazi školski list Mladost, kao rezultat prakse učenika struke Delatnost u oblasti kulture i javnog informisanja i jednog broja profesora. Međutim, u njegovom radu mogli su da učestvuju svi učenici Obrazovnog centra. Škola je raspolagala sa sedam kabineta od kojih su najopremljeniji kabinet za opštenarodnu odbranu, strane jezike i hemijski kabinet. Zbog potrebe lokalne privrede za izvesnim kadrovima, 1984. umesto pravno-birotehničke struke i struke u oblasti kulture i javnog informisanja, uvedene su kožarska i arhivsko-muzejska struka. Iste godine umesto dvostepenog srednjoškolskog sistema, dolazi do obrazovanja jedinstvene četvorogodišnje srednje škole. U ovom periodu do 1991. godine direktor škole je bio prof. Branko Lazić.
Početkom 1990-ih godina škola nastavlja rad kao Gimnazija opšteg smera. Tih godina đaci prestaju sa nošenjem uniformi. Veliku logističku pomoć školi je pružao njen nekadašnji direktor Vojislav Braunović, koji je tada bio pomoćnik ministra prosvete za srednje obrazovanje. Tako da je nastavljeno dalje uređenje i opremanje kabineta, sale za fizičko, a terasa na spratu je zatvorena i adaptirana u salu. Na sportskom terenu u dvorištu Gimnazije izgrađene su tribine, pa je od 1995. godine na ovom terenu počeo da se održava Turnir u malom fudbalu. Gimnazija je nastavila da bude jedan od centara kulture Petrovca na Mlavi, u kome su se održavali koncerti, pozorišne predstave, priređivale izložbe. Jedan broj učenika je u saradnji sa nastavnicima i učenicima osnovnih škola uređivao Omladinsku zoru, koja je izlazila kao podlistak Mlavske zore. Od 1991. do 2001. godine direktor škole je bio Miletić Mihajlović, profesor biologije.
Tokom prve decenije XXI veka Gimnazija Mladost postaje Srednja škola. U skladu sa ubrzanim razvojem novih tehnologija bilo je potrebno osavremeniti kabinet za informatiku nabavkom novih računara. Pored ruskog i francuskog jezika, učenici se sve više interesuju za učenje engleskog jezika. Po rečima tadašnjeg direktora Dragana Milosavljevića, bilo je teško naći stalnog profesora, pa je u početku nastavu izvodila Nada Ivanović, nastavnica engleskog u osnovnoj školi. Škola je imala više aktivnih sekcija: novinarsku koja je radila na uređivanju lista Mladost, zatim dramsku sekciju koja se posebno istakla – u saradnji sa pozorištem Bata Bulić, predstavom Lajanje na zvezde (2008. god.), radile su još i filmska, literarna, šahovska, bibliotekarska i druge, a sve sekcije su vodili profesori iz škole. Izuzetna dostignuća postigla je sportska sekcija u rukometu i stonom tenisu. U periodu od 2001. do 2011. direktor škole bio je Dragan Milosavljević.
U periodu od 2011, uz pomoć Ministarstva prosvete zamenjena je električna instalacija, stolarija kao i fasadna izolacija na školskoj zgradi. Uz pomoć Opštine Petrovac na Mlavi izvršena je rekonstrukcija svih sportskih terena, postavljena je modernija rasveta i ograđeno je dvorište škole. Na ovim terenima su se organizovale i maturske žurke. Posle katastrofalne poplave 2014. godine, uz pomoć Ambasade Japana, renovirana je fiskulturna sala, a nabavku rekvizita pomogao je Crveni krst. Fondacija Novak Đoković uredila je kabinet za fiziku, a Humanitarno udruženje Korak po korak opremilo je kabinet za hemiju. Kancelarija Ujedinjenih nacija za projektne usluge (UNOPS) pomogla je u kompletnoj rekonstrukciji prizemlja kada su urađeni novi podovi u prizemlju i na spratu i kada je škola dobila nov nameštaj. Pored pozorišne grupe koja je u ovom periodu izvela nekoliko predstava u režiji prof. Jadranke Cvetković koja je bila i direktor ustanove 2011-2016. (Tražim pomilovanje, Pero, Pohvala ludosti…), aktivna je bila i karnevalska grupa. Nastupila je na više festivala (Kotor, Vrnjačka banja…), a najznačajniji nastup je imala na obeležavanju Olimpijskih igara 2012. u Londonu.
Srednja škola Mladost u periodu 2016-2021. prerasta u ustanovu spremnu da odgovori zahtevima modernog doba. Kabineti su opremljeni didaktičkom opremom i sredstvima koja omogućavaju savremen pristup realizaciji nastave. Škola je postala i ovlašćeni ECDL test centar za testiranje i izdavanje međunarodno priznatih sertifikata za rad na računaru. Obrazovno-vaspitni proces ostvaruje se kroz nekoliko profila: Gimnazija – opšti smer, Ekonomski tehničar, Pravno-poslovni tehničar, Trgovac i Gimnazija – za učenike sa posebnim sposobnostima za računarstvo i informatiku. Kroz projekat Obogaćen jednosmenski rad učenici imaju priliku da se bave vannastavnim aktivnostima: Radionica rok kulture i stvaralaštva za koju je opremljena posebna vežbaonica, Kreativni kutak, Radionica za film i književnost, Teniski i Penjački klub osnovan u saradnji sa Planinarskim društvom Gornjak, a u fiskulturnoj sali je za te potrebe napravljena veštačka stena. U okviru škole funkcioniše i Učenički parlament koji učestvuje u brojnim akcijama, a posebno se istakao svojom idejom Fitnes pod verdim nebom u okviru projekta Mladi su zakon 2013 – Braničevski okrug, na kome su zauzeli treće mesto.
Tekst preuzet sa izložbenih panoa
